D U O - S E S S I E
verbindende communicatie

Verbinding met jezelf én de ander: 

wat is goed en kloppend voor jou én goed/kloppend voor de ander? 

 

Vrijwel iedereen herkent de spagaat:
Kiezen voor je kind(eren), versus kiezen voor jezelf.

Kiezen voor je partner, familie, vrienden, collega’s… versus kiezen voor jezelf.

Kiezen voor onze ouder(s) versus kiezen voor onszelf. 

Trouw willen blijven aan jezelf versus de ander niet teleur willen stellen.

Vaak willen we zo snel mogelijk een oplossing voor dit ongemak.
Maar er is -helaas- geen pasklare oplossing voor!
Vaak pas je je aan aan de ander óf door kwetsing, teleurstelling en/of boosheid besluit je ‘het dan maar alleen te doen' en trek je je terug uit het contact. Het gaat al heel snel over winnen en verliezen: met als resultaat dat er (minimaal) twee verliezers zijn…

De enige uitweg is door oprecht te verschijnen...
De verbindende factor daarin is kwetsbaarheid: de moed om open, eerlijk en kwetsbaar te durven zijn.

Liefdevol en in verbondenheid jouw waarheid uit te spreken. 

De enige uitweg is de ander uitleggen, welk verlangen jij hebt in de relatie. 

‘Ik wil verbonden met je blijven, maar ik wil óók trouw kunnen blijven aan mijzelf. Alleen ik weet niet precies hoe…’ 

Door mijn (onpartijdige) aanwezigheid, leer je jezelf te begeleiden -in te ZIJN- met al het ongemak én de opluchting...
Zodat je (al dan niet) verbonden kunt blijven met de ander én trouw kunt blijven aan jezelf!
Afscheid nemen als dat beter is, verbonden blijven wanneer dat waardevol is!