Tijdens één van de allereerste lessen in de verpleegkunde opleiding -ik was begin 17…- werd de Piramide van Maslov geïntroduceerd. Gebiologeerd luisterde ik naar de docent die haar kennis met ons deelde. De basisbehoefte in de piramide omvat de PRIMAIRE LICHAMELIJKE BEHOEFTEN, zoals eten, drinken, plassen, poepen én voortplanting: seks dus! Het gezicht van de docent strak in de plooi, wij pubers vonden het onderwerp maar spannend en onwennig. Ik weet nog dat ik er wat ‘lacherig’ bij zat; waarschijnlijk om mijn ongemakkelijkheid aangaande het thema hiermee wat te verbloemen.
En nu een bruggetje naar het hier en nu...
Intimiteit en seksualiteit behoort echter, tot één van de basisbehoeften van de mens! Toch merk ik dat dit onderwerp lang niet door alle cliënten even gemakkelijk op tafel komt, terwijl ik -door goed te kijken en te luisteren- tussen de zinnen door hoor, waar zij wat omheen lijken te draaien…
Dát ken ik zelf ook maar al te goed, zoals je zonet in de eerste alinea las. Tijdens één van mijn laatste opleidingen was ik de leeftijd van de 40 jaar al ver gepasseerd. Door diverse oefeningen -waaronder ADEMWERK, ACTIEVE MEDITATIE, DANS- kwam ik wederom weer in contact met mijn pijn en verlangens op het gebied van intimiteit en seksualiteit. Ik ervoer ‘krapte’ en ‘ruimte’… Deze uitersten kunnen naast elkaar bestaan. Krapte vanuit onverwerkte, nare ervaringen, maar juist -en misschien wel voor het allereerst in mijn leven- ook ruimte omdat ik ‘mijn innerlijk meisje’ een plek naast mij heb kunnen geven, met haar teleurstelling, verdriet én welkom zijn met al haar onderdrukte boosheid!
Doordat ik door deze processen ben heen bewogen, kan ik de ander ook uitnodigen. En ja…
Dát zorgt ervoor dat er soms gesprekken op gang komen en mentale en/of fysieke ervaringen worden doorvoeld, waar (veel!) SCHAAMTE op zit. Deze ongemakkelijkheid kan ook zelfs voortkomen vanuit collectieve schaamte: ‘je praat niet met anderen over intieme zaken, dát is (te) privé.
Het gevolg is dat ook binnen deze praktijkmuren, de schaamte energetisch voelbaar is op het moment dat een vrouw volledig in contact is met haar bekken en een man volledig in contact met zijn hart…
Door het 'beestje bij zijn naam te noemen', een open vraag te stellen, te prikkelen, waar nodig gerust te stellen, stap voor stap mentale en fysieke processen te verkennen, kunnen zij zich energetisch bewegen in een ‘open veld’.
Het enige wat ik heb te doen, zijn gedachten en gevoelens die bij het thema intimiteit en seksualiteit om de hoek komen, NORMALISEREN [mits deze niet absoluut in afwijkend gedrag te classificeren valt: dan hebben we uiteraard een ander gesprek]. Een cliënt kan zichzelf met alles wat er in hem/haar/hen leeft vervolgens makkelijker erkennen. Ik zit of sta naast iemand én ‘ik ben’ in stilte bij mijzelf: om dit kwetsbare veld te kunnen ‘dragen’ en te kunnen voelen of/wát er nodig is. In een enkel geval is stevig, vrouwelijk leiderschap nodig, maar meestal ont-moet ik de oordeel loze ‘boeddha’ in mijzelf…
Van bewustwording richting BEWUST-ZIJN… En nee… wat mij gekscherend wel eens door familie is gevraagd: “wat voor afloop krijgt een sessie (emotioneel) lichaamswerk bij jou”??? ;-) Waarop ik antwoordde: “zónder fysiek HAPPY END -dát is uiteraard niet de richting die ik opzoek met een cliënt- maar zij komen wél in contact met een portie (onderdrukte) LEVENSENERGIE van heb ik jou daar!
Komentarze